مردمان کهنه خواه

میسرایم گرچه میدانم کسی را فرصت تدبیر نیست 

بربلندای شعور

بسترفرسوده ای وامانده در افکار است

هیچکس راسازشی بانهضت اندیشه نیست

گوییا این مردمان کهنه خواه

ازتجدد کینه ای دارند در افکار خویش

میسرایم چون ندارم طاقت کتمان درد

میسرایم بلکه در اعصار دور 

گوشها بادیده ها محرم شوند

شایداینجا لحظه هابی رونق است

میشودبا محتوا ازلحظه ها اسطوره ساخت

مقصد فردا اگر منزلگه است

تازه تر باید شنید

بی جهت ازروزگار رفته گفتن زحمتی بی حاصل است

گفتگو ازروشن فردا خوش است

دل زدن بر آبی دریا خوش است

صحبت از اینده ای زیبا خوش است