ظلمت شب

گفت به تاریک شب نورشرربار روز

چون ندهی جزظلام ظالمی و کینه توز 

درتو زمین و زمان مرده دل و خامش است

درعجبم از چه خلق باتو در آرامش است

ظلمت شب خنده کرد خنده پررمز و راز

گفت که دارد جواب حرف و حدیث دراز

برتن من گر کشید رخت سیه کردگار

درعوض این حجاب داده بمن اعتبار

تاکه زمین روشن است درد و غم و رنجش است

بعد غم و التهاب موقع ارامش است

دردل تاریک شب مستی و نور خداست

ارزش شب را شناخت هرکه به شب اشناست