این روزا فایده نداره که ادم لوتی باشه
روزگارش چه سیاهه اگه طاغوتی باشه
این روزا فایده نداره که آدم خاکی باشه
نمیتونه دل رنجور از کسی شاکی باشه
این روزا فایده نداره داشتن ذات و مرام
این روزا فرقی نداره چی حلاله چی حرام
ارزش هرآدمی به مال و پست و منسبه
کار امروز بشر خصلت مار و عقربه
کینه و کبروشقاوت این روزا یه عادته
خوردن مال یتیمان مثل یک عبادته
این روزا زبان سرخ سر رو بر باد میده
اینهمه صدا کشی جنون فریاد میده
یا که ساکت بنشین و حرف ناجور نگو
یا سر دار برو قصه منصور بگو
آسمان آن روز گریان گشته بود
رحم ووجدان از زمین برگشته بود
لرزه بر جان زمان افتاده بود
بر مصیبت گوییا اماده بود
سنگ هم انجا دلش ازرده بود
قلب شیطان زاده اما مرده بود
کربلا شاهد به روز محشر است
او میان حق و باطل داور است
کربلا ناگفته ها دارد زیاد
در قیامت جمله را ارد به یاد
گرحسین از جان فرزندان گذشت
باشهادت بر عدویش چیره گشت
خرقه دنیای فانی را درید
آبروی نسل ادم را خرید
نام او گلواژه ازادگیست
حرکتش زیباترین دلدادگیست
باید از او تا قیامت یاد کرد
او زمین مرده را اباد کرد
نردبان را باشهادت اب داد
چرخ دوران را به خونش تاب داد
او شهادت را به حق تفسیر کرد
عاشقی را او بخون تعبیر کرد
آدمی خواهد اگرسیر کمال
پیش پای اوهزاران سنگ وچال
در ره انسان دوشیطان در کمین
درمعیت بابشر اندر زمین
اولی شیطان نفس ادم است
پیروش هرکس که باشد نادم است
دومی از کبر خود بیچاره شد
بعدعمری در زمین اواره شد
چونکه ادم شد دلیل طرد او
گشت ادم تا به اخر درد او
گفت یارب من فرشته بوده ام
راه طاعت بی ریا پیموده ام
من که از آتش پدیدار امدم
اینک ادم را به دیدار امدم
تابسازم غافل او را ازمسیر
تابگردد او به دام من اسیر
مانع بسیار درراهش نهم
چونکه مانع بوده انسان در رهم
حب دنیا گرشدآدم را سرشت
گربود حبش به قدر پاره خشت
اهرمن انجا نشیند در کمین
تا زند انسان غافل بر زمین
دزد در تاریکی. شب می رود
روشنی بیند معذب میشود
پرده غفلت اگربردل نشست
هرچه خواهد اهرمن ارد به دست
درمصاف اهرمن انسان ضعیف
چونکه انسان نیست شیطان را حریف
گربه حبل الله بشر انداخت چنگ
اهرمن از سختیش اید به تنگ
ازهمان روزی که ادم شد پدید
روزخوش ازبودنش عالم ندید
ادمی از ابتدای خلقتش
تشنه خون بود و کشتن پرعطش
گشت نا امن ازهمان روز نخست
ادمی راه امان دیگرنجست
نسل بی رحم بشر خونخوار بود
قتل میکرد شادمان زین کار بود
کشتن مردم برای خاکشان
زین شرارتها نبوده باکشان
چون خداوند ادمی را افرید
این برادر آن برادر را درید
گفت یزدان ادمیزاد عاقل است
بنده عقل است نه خواهان دل است
چون ترقی شد مرام ادمی
شد دگر راحت حرام ادمی
خوی حیوانی اگر آدم نداشت
جزمحبت در زمین چیزی نکاشت
نطفه فریادمن درکنج زندان بسته شد
پیکرفرسوده ام بس زود ازجان خسته شد
خون من جوشید وقتی حکم من تبعید شد
راه حقم باچنین حکمی دگر تأیید شد
درسرشوریده ام دیوانگی را کاشتند
نفرتی خونبار را در قلب من انباشتند
زیر مشت و تازیانه عقده درمن جان گرفت
خشم ونفرت ازوجودم ترس نان و جان گرفت