من گرگ باران دیده ام
صدشوکران نوشیده ام
شلاق و خنجرخورده ام
ازغم بسی. ازرده ام
من دیده ام سرما و تب
بشنیده ام دشنام و سب
آواره گشتم در وطن
پاگیر گشتم در لجن
خنجر به پهلویم زدند
تازانه بر رویم زدند
من بوده ام با هر کسی
کس نه که با هر ناکسی
همخانه با کافر شدم
بی دین و بی باور شدم
من مانده ام بی نان شب
من دیده ام زجر و تعب
من رفته ام تا پای جان
آگاهم از مکر زمان
جانم به لبهایم رسید
اما نگشتم نا امید
اما نکردم انتحار
تنها شعارم انتظار
اخر گرفتم مزد خویش
زانچه مقدر بوده بیش
بگذشته دیگر شام تار
من مانده ام با اقتدار
من مانده ام با اقتدار