عشق تو

ای زرگهایم بمن نزدیکتر 

ای بمن ازمن بمن هم نیکتر 

ای که هستی در وجودم مشتعل 

ای که جانم برتو گشته متصل

 ای  که همچون جام می مستم کنی 

 بانگاه بی پا و بی دستم کنی

 ای  که اوصافت زخوبی کامل است

 زندگی بی تو برایم مشکل است

 ای  که من ماندم که حوری یا بشر

 ای  که دل را میبری با یک نظر

 هرکه هستی هرچه هستی گوهری 

بی  تعارف گویمت بس محشری

 رب تراشیده زمرمر پیکری

 چون  توفتانه چنین خوش منظری

باتو من چیزی نخواهم زین جهان

 باتو هستم مالک هفت اسمان

 میدرخشی چون بلوری خوش تراش میدهدروی تو جان را انتعاش

 من به شهر عشق تو اواره ام

 نازنینم بی تو من بیچاره ام

 عشق توپرواز در بی انتهاست 

مقصد دل زین سفر عرش خداست

 دررخ زیبای تو می جویمش 

روز و شب جل جلاله گویمش 

باتو جای هرحدیث نفس نیست 

با تو از اهریمنان هم ترس نیست

 ساکن هردل شوی دریا شود

 مرده هم ازعشق تو احیا شود